နင်ခင်းတဲ့ မနက်ဖြန်

ငါ့နေရာတွေက

ရာသီပြောင်းမှာပွင့်တဲ့ပုတ်သင်လိုပဲ

အရောင်တွေက

အချိုးအစားမကျဘူး

ငါ့ရဲ့သနပ်ခါးမလေးက

Block ဆိုတဲ့စကားနဲ့

အရင်းနှီးဆုံးဆက်ဆံတယ် ။ ။

 

 

မောင်ရေခဲ (အဝတ်နီ)

အနုတ်ပြတဲ့ ညလေးထဲကမိငယ်

အိပ်တန်းပျံသန်းမယ့် 

တိမ်ပြာအိပ်မက်ကလေးက

မျက်ရည် စက်လက် ထွက်သက်ကိုစတင်နေပြီ မိငယ် ၊

ပျံပါတော့

ဝဲလိုက်ပါတော့

အမြင့်ကို ပျံရင်တော့ ကော်ဖီခါးခါးလေးသောက်သွားကွယ့် မိငယ်ရဲ့ ၊

အညှာလွယ်တဲ့ စစ်သည်တေးသွားတွေက

ဝုန်းခနဲ စည်သံဟိန်းမှဖြင့်ကွယ်

ငှက်သင့် ရင်း ငှက်ဖျားပါရောမိမပေါ့ ၊

်လွတ်လပ်လိုက်ပါတော့ မျောလွင့်လိုက်တော့

ခြေရာတွေကောက်လိုက်တော့

အမြင့်ပျံငှက်ဆိုတာ

ကော်ဖီ ကိုတော့ကြိုက်ကွဲ့

တစ်နေ့တစ်ခါစစ်တုရင်ထိုး

မရိုးနိုင်တဲ့ ပြကွက်တစ်ချို့နဲ့မိတ်ဖွဲ့

ဒို့တွေ မဝေးနိုင်တဲ့ နိမိတ်တွေပါကွယ်

မျက်စိတစ်ချက်မှိတ်ရင် မင်းကန့်လန့်ကာကြီးကဆီးမိုးနေပေါ့

ကိုယ်ထုတ်စည်းတိုးတန်းမကစားဘူး မိငယ် ၊

စစ်သည်တော်တွေကျင့်ဝတ်နဲ့

သာမညောင်ည ကဗျာလေး

မင်းဆီ ပြဿဒါးဆန်ဆန်ရောက်လာခဲ့ရင်

မင်းလက်မကမ်းလိုက်နဲ့နော်

ရင်းချင်းနီးတဲ့ပြယုဂ်လို့သာ မှတ်ထင်ပါကွယ် ၊

မငိုပါနဲ့ မင်းမငိုပါနဲ့

မနီးခဲ့တဲ့ လက်တွေ ငါတို့တွေမှ မဆုပ်ကိုင်နိုင်တာ

အရုပ်ရေးလို့ ဘယ်ထင်ပါ့မလဲမိငယ် ၊

မိုးတွေညို့လာပြီး

ငါမုန်းတယ်မိငယ် ၊

မင်းနဲ့ငါရဲ့

လမ်းခွဲတေးကိုပေါ့ ။ ။

 မောင်ရေခဲ ( အဝတ်နီ )

မဟာဈာပန

၁

ကိုရေခဲ

ခင်ဗျားသေပြီ

ကဲ

သင်္ဂြိုဟ်လိုက်ကြရအောင်

လတ်လတ်ဆတ်ဆတ်ကုသိုလ်ညိုပြာရည်

ခေါင်ရမ်းပန်းတို့ရိတွဲကျ

ခင်ဗျားမသာလူစည်တယ်

စက္ကူပန်းတချို့က

ခင်ဗျားရဲ့ကြေကွဲဖွယ်မဟာဈာပနကို

ခဝါမကျသေးတဲ့အနတ္တတွေပန်လို့

မရိုကြိုးသေးတဲ့ခြေထောက်ကြီးနဲ့နင်းလို့

အမြင်ကပ်စရာနုတ်သီးကြီးကိုထမ်းလို့

သေချာတာကခင်ဗျားသေပြီ

သေချာတာကခင်ဗျားသေပြီ

တောင်ဇလပ်လေးတွေသင်းတယ်

တောင်ပြန်လေရောမြောက်ပြန်လေပါ

သွေ့သွေ့လေးခါရမ်းလာတယ်

ခင်ဗျားကျေနပ်လိုက်ပါ

ကျိုးခဲ့ပြီးပြီ

ကြေခဲ့ပြီးပြီ

အနေမတတ်ခဲ့တော့

သံသရာလည်းဆွေးခဲ့ပြီးပြီ

ခင်ဗျားသေတာနဲ့စန္ဒကူးနံလေးပြန်သင်းလာတယ်

နီစွေးတဲ့ပန်းကလေးတွေရဲ့သလင်းနံ့ကလေးလင်းလာတယ်

စပယ်ပန်းကလေးတွေကလည်းဖူးတန်ပွင့်လို့ချည်ပေါ့

ခင်ဗျားကျေနပ်လိုက်စမ်းပါ

ခင်ဗျားကခရိုနီ

ကိုရေခဲ

တကယ်တော့ခင်ဗျားသေပြီ

၂

ကိုရေခဲ

ခင်ဗျားသေပြီ

တိမ်တွေကပုပ်အဲ့အဲ့

ကျုသံသီချင်းတွေနဲ့ရေပတ်လည်ဝိုင်းတယ်

ဂဏန်းသင်္ချာတွေက

်ဆွေမပြနိုင်မျိုးမပြနိုင်

အောက်သက်ကျေဖို

ကြေအေးပေးလိုက်ရတဲ့ ပန်းခင်းလမ်းလေး

သစ်စိမ်းချိုးကျိုးပေါ့

ခင်ဗျားပေါ့

တရားတရားဆိုပြီး လမ်းသလားခဲ့တာ

ဘုရားဘုရား

တွားမိပေါ့

အပူတွေနဲ့တိုက်မိပေါ့

ရေတွေလဲပွက်လုပေါ့

နွံတွေကိုထမ်းသွားနေတဲ့ကလေးလေး

ဟို့ရှေ့မှာခင်ဗျားမြင်လား

ဟို့ရှေ့မှာလေ

ဘာပဲပြောပြော

ခင်ဗျာသေပြီ

ခံးစားရတာတွေကို

ခံစားရင်း ခံစားရင်း

အဖန်တေနေပြီဖြစ်တဲ့ဟော့ညောင်ညိုပင်အောက်မှာ

ပြာရီမှိူင်းကောင်းကင်တွေမျက်မှန်တပ်ကုန်ပြီ

မှောင်ရီစပြုလာတော့ နှောင်းမိုးကိုမျှော်ရပြန်ပြီ

တကယ်တော့

ခင်ဗျားသေပြီ

စိန်ပန်းပွင့်လေးတွေကတောရကျောင်းမှာ

ပြောရတာမောနေပေမယ့်

ခင်ဗျားသေသွားတာသိပေမယ့်

မြစ်ပွားနာတွေကခုထိကူးဆက်တုန်း

ရေများရေနိုင်ပါဗျာ

မီးကနည်းပေမယ့်လောင်စာကိုခပ်ဖွဖွသုံးတော့

အနုတ်ပြတဲ့ညနေခင်းမှာ လယ်တောသီချင်းကိုသီ

စီကာပတ်ကုံးမပြောပြတတ်တဲ့

ပျဉ်းမငုတ်တို ကိုခုထိုင်

ယိုင်ရင်းယိုင်ရင်းပဲ

တကယ်တော့

ခင်ဗျားသေပြီ။ ။ ။

၃

ကိုရေခဲ

တကယ်တော့ခင်ဗျားသေပြီ

တစ်ချိန်ကယက်ကန်းသံတွေမကြားရတော့ဘူး

တစ်ချိန်ကရွှေချည်ငွေချည်တွေ

ယက်ကန်းသံတွေကြားပြောက်ဆုံး

လူလုံးမလှအပူလုံးကြွ

ရုံးမထရသေးဘူး

ီဒီမှာ အုံ့ပုံးသီချင်းပြန်ဆိုနေရပြန်ပြီ

ကန့်ကူလက်တန်လေးတွေလည်

ယင်မဝဲတော့ ကိုယ့်ကိုယ်ကိုအညှီလောင်းကြ ခင်ဗျားနဲ့အတူလောင်းချသင်္ဂြိုဟ်ခဲ့တယ်

ပြန်ပြောမယ်

အဲဒီမြစ်ပွားနာ

အနှစ်ဆိုတာအညှီတွေမဟုတ်ဘူးဗျ ။ 

ကိုရေခဲ

တကယ်တော့

ခင်ဗျားသေပြီ ။ ။

၄

မတမ်းတတော့ဘူး

လွမ်းမပြတော့ဘူး

ထီး

သုဉ်း

မြို့

ပျက်

အမှိူက်

သတ်မရသေး

ခင်ဗျားဗျာ

ဖောင်စီးရင်း

ရေငတ်အောင်လုပ်တယ် 

ကိုရေခဲ

တကယ်တော့

ခင်ဗျားသေပြီ ။ ။ ။

၅

တိမ်ပြာသားမို့မို့ ညှို့ က

လေးခွင်းအတတ်ကိုမြိုချတော့

ငါ ... ကွ ဆိုတဲ့ ဝါးစိမ်းခြမ်းကလေး

သိမ်သမုတ်ဖို့မြေသတ်မှတ်တယ်

အငြိမ်မနေနိုင် ပိတောက်ရွက်ကလေးတွေရဲ့

ဆိတ်ငြိမ် ဆည်းလည်းသံ

ညံ.....တယ်လို့ဆိုပြီး

ပန်းအမှိူက်သွန်သမားတို့ရဲ့ ကျင့်ဝတ်ကို ကျင့်သုံးတယ်

မသာယာနဲ့

မငြိမ့်ညောင်းဘူး

ကျုပ်တို့ရဲ့သန္ဓေ ဥ ကလေးတွေ

တောကျီးကန်းဝပ်သွားပြီ 

ဒီမှာ

ကိုရေခဲ

ခင်ဗျားကတော့သေပြီ ။ 

၆

နွေ အဦးမှာ

မုတ်သုန်ကို လက်ယက်အခေါ်

ရမ္မက်တွေကိုလက်တန်းရွတ်ချတော့

မျက်ဖြူဆိုက်နေတဲ့ မြေဇာမြက်လေးတွေက

ကယ်ပါ တေးသွားကို ရော့်ခ်ဆန်ဆန်ရွတ်

မကြံမစည်ရာ မိုး ကျလာတော့ 

တေးသွားညည်း က ကြသတဲ့

လောဘ

လိုဘ

ငိုဘ

အမိုးတွေလည်း ပြိုလှပါပြီ

အငြိုးအတေးနဲ့မိုးက ခုထိ သည်းတုန်း

ပိုင်ရာဆိုင်ရာ မြှောက်စားတော့

နိုင်ရာ နိုင်ရာ မဟာဝေဿဝန်နတ်

ပြတ်လတ်နေတဲ့ ဆေးလိပ်တိုလေးတောင်

ပစားမရခဲ့ဘူး

ပုံတူများကူချလေရော့သလား

ကျောက်ကုန်နေတဲ့ မီးခြစ်အိုလေးရေ

ခံရမလား စံရမလား

တွေးတောရင်း မိုးလင်းတော့

ဘာပဲဖြစ်ဖြစ်ပါ

ကိုရေခဲ

ခင်ဗျားကတော့

သေပြီ ။

၇

မသာတစ်ခေါက် ကျောင်းဆယ်ခေါက်

အမြီးအမောက်မတည့်တဲ့

ဆိုရိုးတွေပဲ ရွတ်ဆိုခဲ့

တတွတ်တွတ်ဆိုရမှာက

မရဏ

ပြုံးပြုံးကြီးကြည့်နေတယ်

သူကတော့

ပက်လက်

ဒေါသ မျက်ချေးတွေကြားမှာပဲ

လက်ပစ်ကူးခတ် ပျော်ပါးနေကြ

အရော်အစားက ကြီးလှချေရဲ့

အပါးလည်ခြင်းတွေကြား

အခါးဓာတ်ကြီးမားလာတဲ့

အိုကမ္ဘ္ဘာလောက

စတပြင်နဲ့မိတ်ဆက်ပေးဖို့

စင်တင်ပေးပါတော့

တိမ်လွှာကြားမူးမေ့လဲခိုက်

ရော့ရဲလာတဲ့ရေတွင်းကိုမှ

ရေငံကြိုက်စေခဲ့ပေါ့

မေ့လိုက်တော့

သတိမရနဲ့တော့

မူးလဲနေတဲ့ဘဝထဲ

ခင်ဗျားအရင်အစစ်ခံလိုက်

သေခြင်းနဲ့မသိခြင်းကြားမှာ

ခင်ဗျားသေပြီ ။ ။

၈

သုဿာန်မြေကို စ နင်းနေပြီ

အတွင်းကြေအနာနဲ့ အရင်းမကြေခဲ့လေသမျှ

တွင်းဝက မော့ကြည့်နေ့ပြီ

အနံ့ခံကောင်းခဲ့တဲ့

လတ်လတ်ဆတ်ဆတ် အမြုပ်တစ်ချို့က

အပျံ မသင်နိုင်စွာငေးမောလို့

မိုးတိမ်ကိုအဓိပ္ပါယ်ဖွင့်ကြတယ်

လွင့်ပြယ်စ ပြာသားလေးတွေပေါ့

အယ်ဒီ ပြာစ ပါးပါးလွှာလေးတွေ

အနေမတတ်စွာ တိမ်တံခါးကိုဖွင့်ပြီး မမြဲခြင်းတရားကို တေးဖွဲ့သီကျူးတယ်

ညွန့်ငုံဖူးစ ဇီဇဝါပန်းလေးက 

တောကျွမ်းမုဆိုးတို့အတတ်နဲ့ 

ပွင့်အာ ခြင်းတရားကိုသင်ပြတော့

မှီခိုနေကြဆိတ်ငြိမ်ရပ်ကွက်ကလေးမှာ

သန်းခေါင်စာရင်းပေးသူများတယ်

နေ့မြင်ညပြောက်ရဲရင့်သူကြီးက

အညိုရောင်ပဝါစ ကို ပါးပါးချင်းခွါချတယ်

ကျုပ်ကတော့ မတ်တတ် 

ရေရွတ်ချင်းတွေအန်ချပေါ့

ဘာပဲပြောပြောပါ

ကိုရေခဲ

ခင်ဗျားကတော့သေပြီ ။ 

၉

ပိုးလောက်လန်းတို့ရဲ့အိုအေစစ်လေးက

ယိုကျနေတဲ့နေစွဲတွေကြား

ဝါကျ သင်္ကေတလေးတွေနဲ့ စကားပြောနေတယ်

မြင်မကောင်းဖွယ် ကျိုးကြေစ မြူမှုံလေးကတော့

သတင်းစကားအချို့ကိုသယ်ဆောင်လို့

လည်ပတ်ရာစက်ဝိုင်းဆီ ခရီးသွားနေဆဲမှာပဲ

ခလုတ်တစ်ခုကို ငါ့တို့ မေ့နေပေါ့ 

အပြောကျယ်လှတဲ့ နေရာ အသင်္ချေ 

နောက်ဆုံး မေ့မြောရာ ဒေသ

ခုံရုံးမှာကြည့်မယ့် တစ်ဖက်ကြည့်မှန်တစ်ချပ်

ခင်ဗျား ဘယ်လိုမြင်နေမှာပါလိမ့်

မှူံပြာပြာ တစ်ပဲစ ရွာသားကောင်းမှူ့များ

နားဝင်ပီယံလှပေမယ့် ဗျိုင်းမပုံပြင်းလေးရဲ့ လေခိုတီလုံးသံစဉ်

မတူညီရင် ညီမျှခြင်းထိုးဖို့ခက်တဲ့ 

အဖြူရောင် ငှက်ကလေးတွေရဲ့နေရာ

သွေဖီသွားခဲ့သပေါ့

ပြိုင်မျဉ်းတွေ အထက်အောက် ညှိတော့ 

ခင်ဗျားရဲ့ နက်ပြာပြာ အရည်တွေက

ယိုစိမ့် ကုန်ပြီ 

ပျော်လိုက်တော့ ပါးလိုက်တော့

အသုတစ်ရာ အောက်နက်ရာအရပ်

စစ်မှန်တဲ့ သူတစ်ယောက်ရှိတယ်

ရန်တော့ မဖြစ်နဲ့ဗျာ သူကနေရာပေးမှာပါ

ဘာပဲဖြစ်ဖြစ်ပါ

ကိုရေခဲ

ခင်ဗျားကတော့သေပြီ ။ ။ 

၁၀

အိုးကပ်စ ဆီလေးတွေ

အတောင်ဖြန့်တဲ့အခါ သူ့ကိုမှီနေတဲ့

ထောက်တိုင်လေးက ငလျင်လှုပ်ပြတယ်

နိယာမ ရဲ့ အစ တဲ့

ဗျိုင်းတစ်အုပ် နဲ့ ကျီးကန်း တစ်သိုက်

ယှဉ်နွဲ စစ်ပွဲ့ဆိုရင် 

ကျီးကန်းတို့ အလံထူတဲ့ပွဲဆိုပါတော့

သေချာတယ် အစ တစ်ခုဖြစ်သလို အဆုံးတစ်ခုလည်းဖြစ်တယ် 

ချောင်းမြောင်းနေတဲ့ ဓားတစ်လက်က

နတ်မြင်းပျံစီးလာတဲ့အခါ ခံတပ်တို့ရဲ့

ဒူးထောက်ရာ မြေနန်းလေး 

အနောက်မုဒ်ဦးအဝင်လမ်းလေးပါပဲလေ

ဗျိုင်းဖြူလေးတွေရဲ့ ပဉ္စလက်အတတ်နဲ့

တောကျီးကန်းတို့ရဲ့ မှော်ဝင်ယဉ်ကျေးမှု့

သံလမ်းပေါ်ဖြတ်တင်တဲ့အခါ ဝန်များရာယိမ်းယိုင်ပေါ့

အထိန်းမနိုင်သူတို့သွားရာလမ်း

အသိမ်းမနိုင်သူတို့လားရာဂတိ

အဖြေက ရေပေါ်ဆီ နဲ့ ဆီအောက်ရေ

မြေကြီးကတော့တွေတွေကြီးကြည့်နေတယ်

ဘာပဲပြောပြောပါ

ကိုရေခဲ

ခင်ဗျားကတော့သေပြီ ။ ။ ။

                                                           မောင်ရေခဲ ( အဝတ်နီ )

နွေအကြမ်းကိုငုံ့သောက်ကြည့်မိတဲ့ခဏ

လှည့်မကြည့်နဲ့တော့မိငယ်

တော်တော်ကြာ

ကိုယ့်အရိပ်ကိုယ်ပြန်ထီးမိုးနေရအုန်းမယ်

နားနေကျ

အမောပြေနေရာလေး

မင်းမခွဲချင်မှန်းကိုယ်သိတာပေါ့

မင်းစိုက်တဲ့ဥယျာဉ်ကလေးက

ခုဆို

ငွါးငွါးစွင့်စွင့်ပန်းကလေးတွေပွင့်လုပေါ့

မိုးဦးကျချိန်ဆို

ကော်ဖီခွက်တင်ခဲ့တဲ့စားပွဲလေးကလည်း

သတိယစရာပါပဲလေ

မိငယ်ရေ

ငါတို့မျက်နှာသစ်ကြစို့နော်

ရေမရှိလည်းငါတို့အချစ်တွေကကြည်လင်နေတယ်လေ

ငါတို့ရထားလေး

ဘယ်ကပတ်ပြေးပြေး

ဘူတာတစ်ခုရောက်တိုင်း

ခေါင်းလေးမှေးတင်တိုင်း

အိမ်လွမ်းနေတာသိပေမယ့်

ကိုယ်ကိုယ်တိုင်ဖြေသိပ်ဖို့ခက်နေတယ်ကွယ်

ရဲဆေးတွေတင်တင်ထားရတယ်

အသဲမအေးတာမင်းသိသားပဲ

အိပ်တော့နော်

ခနနေမိုးလင်းတော့မယ်

အဲဒီကျမှ

မိုးခေါ်ဖို့လွန်ဆွဲကြတာပေါ့ ။ ။ ။

                                       ကိုရေခဲ

Posted via Blogaway

Posted via Blogaway

Posted via Blogaway

အခင်းအကျင်းမလှတဲ့ညထဲကမိငယ်

ငြိမ်နေမလို့ပဲမိငယ်

အရေးဆို ကိုယ်တို့ဂျက်ကီလေးက

အမြီးပဲ့နံ့နံ့ပြတတ်တာမင်းအသိပဲ

ရင်မချိပေမယ့်

မနက်တွေကိုလေပြေသိပ်ထိုးထားတော့

စိတ်မချတချနဲ့

အိပ်မရတဲ့ညတွေက

ကိုယ့်ကိုခိုစီးလာတယ်

တကယ်ဆို

ကိုယ်တို့ကျားရိုးသွေးတိုက်ခဲ့ရမှာ

ဂျက်ကီလေးကိုသင်တန်းကျောင်းပို့ဖို့

မင်းကိုပြောခဲ့မိသား

မင်းပဲအချစ်ပိုခဲ့တာလေ

အပြစ်ဆိုမလို့ပဲ

စနစ်တွေကဒိုင်ပင်ထိုးနေတော့

အချစ်ကပြောက်ပြောက်သွားတယ်

ကတ္တီပါကော်ဇောလေးဝယ်တုန်းကလဲ

ဂျက်ကီပဲအရင်ဖျက်တယ်

မင်းပဲပြောတယ်လေ

သင်ရင်တတ်တယ်ဆို

အခု

အနံ့ဆိုးတွေကြားမှာညအိပ်ရပြီ

ဂျက်ကီလေးကိုကိုယ်လည်းချစ်ပါတယ်

တိရစ္ဆာန်ရုံမှာကျားရိုးသွားတောင်းရအောင်နော်

ပြီးရင်

ကိုယ်တို့သင်တန်းကျောင်းပို့ကြတာပေါ့ ။

                                  ကိုရေခဲ

Posted via Blogaway

လမ်း ( ၁ )

အတ္တတစ်စုကိုမွေးမြူဖို့ဆိုရင်

ဓားအသွားကောင်းတစ်လက်ကို

သိုဝှက်ထားဖို့လိုလာလိမ့်မယ်

အတ္တနည်းတဲ့သစ်ပင်စိုက်မှ

သစ်ကောင်းဝါးကောင်းမှတ်မှာမဟုတ်လား

မိတ္တူခေတ်ကုန်ပြီလို့မပြောပါနဲ့

ပုံတူတွေများလွန်းလို့

ကိုယ့်ရုပ်ကိုယ်တောင်မယုံချင်တော့ဘူး

အရူးလား

ဒီကမ္ဘ္ဘ္ဘ္ဘ္ဘ္ဘ္ဘ္ဘ္ဘ္ဘ္ဘ္ဘ္ဘာမှာအပေါဆုံးအရာပဲလေ

မိုက်တာတောင်မှ

ရူးပြီးမိုက်ပြတဲ့ခေတ်

အသစ်တွေနောက်

အနှစ်ကင်းလာတာပါပဲလေ ။ ။ ။

                              မောင်ရေခဲ ( အဝတ်နီ )

Posted via Blogaway

မေစြေတာ့နဲ႕ေတာ့ဗ်ာ

ရြာသာရြာခ်လုိက္ပါ

အၾကင္နာမုိး ၊ ေမတၱာမုိး ၊ သစၥာမုိး ၊ အလြမ္းမုိး ၊ အေဆြးမုိး ၊

ကမာၻျပဳမုိး ၊ မရုိးနဳိင္တဲ့ မုိးေတြ

ရြာသာရြာခ်လုိက္ပါ

ခမ်ာ  ... ခံစားမွဳ႕ေတြ တင္းေလာက္ေရာ့ေပါ့

အေထာက္ေတာ္ေတြ မလႊတ္ပါနဲ႕ေတာ့

ညီမွ်ျခင္းေတြနဲ႕လက္တြဲ  .. ကြဲလြဲမွဳ႕ေတြအတြက္

ရြာသာရြာခ်လုိက္ပါ

အခ်စ္ဆုိတာ နားမလည္သူတစ္ေယာက္ပါ

မ်က္ရည္ေတြ မုိင္ေတြျခားသလုိ

အခ်စ္နဲ႕ျခားနားေနသူပါ

ေျမြပူရာကင္းေမွာင့္  ေလာက္ေလာက္လားလားရြာ မရခဲ့သူပါ

ျခားနားမွဳ႕ေတြကုိ အဆုံးမသတ္ေတာ့

စုပ္တသပ္သပ္ေနေနရသူပါ

အဆုိးေတြ ...မုိးေရနဲ႕ေမွ်ာခ်ခ်င္သူပါ

ေမတၱာေတြအတုိးခ် မငုိရတဲ့ဘဝကုိပုိင္ဆုိင္ခ်င္သူပါ

အမုန္းစစ္ေျပျငိမ္း ျငိမ္းခ်မ္းေရးငွက္လႊတ္ခ်င္သူပါ 

ရြာသာရြာခ်လုိက္ပါ

အသူတရာေခ်ာက္ေတြျပည့္သြားပါေစ

မူမပါတဲ့ အျပဳံးတစ္လက္ကုိပုိင္ဆုိင္ဖုိ႕

အျဖဴေရာင္ခ်ပ္ဝတ္တန္ဆာကုိဝတ္ လို႕ တိမ္ညဳိညဳိေတြကုိၾကည့္ခ်င္ေနသူပါ

ရြာသာရြာခ်လုိက္ပါ

သေဘာေကာင္းခ်င္ေယာင္ေဆာင္ေနတဲ့

တိမ္တုိက္ေတြလြင့္တဲ့အထိျဖဳိခြင္း

မုိးလင္းခြင့္ကုိမုန္းတဲ့ မ်က္ကန္းအတြက္ေပါ့

ရြာသာရြာခ်လိုက္ပါ

ေဝးခဲ့ရတဲ့ေန႕ရက္ေတြ

ေဆြးခဲ့ရတဲ့ေန႕ရက္ေတြ

ႏွလုံးေသြးခ ခဲ့ရတဲ့ေန႕ရက္ေတြ

အျပဳံးေႏြးမရတဲ့ေန႕ရက္ေတြ

ေတြေဝခဲ့တဲ့ေန႕ရက္ေတြ

အဆင္မေျပခဲ့တဲ့ေန႕ရက္ေတြ

အသက္တုိးမသြားေအာင္

ရြာသာရြာခ်လိုက္ပါ

ေျမခ ခဲ့တဲ့မ်က္ရည္ေတြ

ေၾကြက်ခဲ့တဲ့ ႏွလုံးသားေတြ

လုံးပါးပါးမသြားေအာင္

ရြာသာရြာခ်လုိက္ပါ

ေဝးကြာခဲ့တဲ့ေမတၱာေတြ

အလႊာကင္းမဲ့တဲ့သစၥေတြ

အလ်င္အျမန္ခ်ဳပ္စပ္တဲ့အထိ

ရြာသာရြာခ်လိုက္ပါ

အမွန္တရားကုိ မွန္ေပၚတင္ၾကည့္တဲ့အခါ

ခင္ဗ်ားရြာတာအျပစ္မရွိပါဘူးေလ   ။



                                                        ေမာင္ေရခဲ
                                                  14 August 2013 at 00:04

ကဗ်ာေရေမ်ာတဲ့ည

ေကာ္နရွင္ခါးခါးကုိ ေရမေရာဘဲမ်ဳိခ်

ဒီညလဲ အိပ္ပ်က္တာပဲ အဖတ္တင္ခဲ့ေပါ့

မွတ္တမ္းတင္ခြင့္မရတဲ့ ေဟာ့ဒီ ည

ခပ္ဆဆ ေမာင္းထုတ္

အရုပ္ကမၻာကုိျပန္မေရာက္ခ်င္ဘူး ေမေမ

ေတေလ တစ္ေယာက္ရဲ႕ခြန္းေထာက္ဟာ မိုးလင္းဂီတ နဲ႕မတန္မွန္းသိရဲ႕

မ်က္စိကုိဇြတ္မွိတ္ လက္ႏွစ္ေခ်ာင္း ဖ်က္ကနဲ႕ ဆန္႕တန္း

အုိးးးးးး မတန္မရာ ဗုဒၶကုိတမ္းတ မိျပန္ေရာ

ေလာကရဲ႕ အျမီးအေမာက္မတည့္လွတဲ့ ေခါင္းတစ္လုံးကုိ

ပန္းစၾကၤာတစ္ခုအမွတ္နဲ႕ ရက္ၾကာၾကာေခါင္းေပၚတင္

ရင္ဘတ္နဲ႕ေတာင္ဦးညႊတ္ခ့ဲေပါ့

ေလ်ာ့မသြားခဲ့ပါဘူး

ရူးသြပ္မွဳ႕ေတြကုိေပါ့

ဘယ္ေလာက္ပဲခါးခါး ေဆးခါး ၾကီးမွမဟုတ္ဘဲကြယ္

ဓားလြယ္တစ္ခုတ္မွာ အစာသြပ္အရုပ္တစ္ခုနဲ႕အစားထုိးရုံေပါ့

ေရးတြင္းပ်က္ၾကီးလဲ ဖုံေတြတစ္ေထာင္းေထာင္းထ ေနျပီေမေမ

ဒါေပမယ့္

က်ေနာ္ အားမေလ်ာ့ေသးဘူး

အသြားေျခလွမ္းေတြဘယ္ေလာက္ျမန္ျမန္

အျပန္လမ္းက ပုိနီးပါတယ္ေလ

                                                                     ေမာင္ေရခဲ(အဝတ္နီ)
                                         (  ေကာ္နရွင္မေကာင္းတဲ့ညကစိတ္ညစ္ညစ္နဲ႕ေရးထားတ့ဲစာေလးပါ  )
                                                                
                                                            10 August 2013 at 02:51

ငါတုိ႕ေဝးသြားၾကတဲ့အခါ

ငါတုိ႕ေဝးသြားၾကတဲ့အခါ

တိတ္တိတ္ေလးနဲ႕ စုိးထိတ္ေပးတတ္တဲ့ ႏွလုံးသားေလးကုိသတိယေပးပါ

ေကြကြင္းျခင္းဆုိတာ ငါတစ္ေယာက္ထဲခံစားရတာမဟုတ္တဲ့အတြက္ေတာ့

ငါေျဖသာပါတယ္

ငါတုိ႕ေဝးသြားၾကတဲ့အခါ

လာလမ္းကုိေမွ်ာ္ဆုိတဲ့ သီခ်င္းေလးကုိနားေထာင္တတ္တဲ့အျဖစ္ေလးေတြကုိသတိယေပးပါ

တကယ္ေတာ့ လာလမ္းမေမွ်ာ္ခဲ့ဘဲ ေမွ်ာ္ေတာ္ေယာင္ကမ္းမွာ ကပ္ေနခဲ့မိေပါ့

ငါတုိ႕ေဝးသြားၾကတဲ့အခါ

ဆင္ျခင္မဲ့အေတြးမ်ားတဲ့ ငါ့ကုိခြင့္လြတ္ပါ

စိတ္ဒဏ္ရာေတြ အနယ္မထုိင္သေရြ႕ ငါ့စိတ္ေတြ မတုန္မလွဳပ္ျဖစ္တတ္လြန္းလုိ႕ပါ

ငါတုိ႕ေဝးသြားၾကတဲ့အခါ

ေတးသြားေတြရြတ္ခဲ့တဲ့ ညေနခင္းေလးေတြကုိသတိယေပးပါ

ငါ့ရင္ဘတ္ရဲ႕ သခင္ဟာ မင္းပါ မင္းပါ လို႕ရြတ္ေနတာ ခုထိ

ငါတုိ႕ေဝးသြားၾကတဲ့အခါ

ျပန္ခဲ့မယ္ေျပာျပီး ျပန္မလာခဲ့တဲ့ ကိုယ္အျဖစ္ကုိယ္ျပန္သတိယပါ

အလြမ္းဆိုတာ ၾကဳိက္လို မ်ဳိခ်ခဲ့ရတာမဟုတ္ရပါဘူး

ရူးရူးမုိက္မုိက္ စိတ္မွဳိင္းတုိက္လုိက္ရတာပါ

ငါတို႕ေဝးသြားၾကတဲ့အခါ

ငါတုိ႕ေတြဟာ မိတ္ေဆြေတြပါပဲလို႕ မ်က္စိမွိတ္ေျပာျပီးျပန္ခဲ့ရတဲ့မ်က္ရည္ေတြကုိသတိယပါ

တစ္ထပ္တည္းမက်တဲ့ အိပ္မက္ေတြက က်ိန္စာတုိက္တယ္လို႕ပဲသေဘာထားလိုက္တာပါ

ငါတို႕ေဝးသြားၾကတဲ့အခါ      .............

ငါတုိ႕ေဝးသြားၾကတဲ့အခါ     ..............

ငါတုိ႕ေဝးသြားၾကတဲ့အခါ      ............

ငါတုိ႕ေဝးသြားၾကတဲ့အခါ     ............

                                          

                                                                 ေမာင္ေရခဲ(အဝတ္နီ)

                                                            9 August 2013 at 03:31

                                                

                                                        
                                            

အိပ္တန္းမျပန္တဲ့ ညဥ့္လယ္

အိပ္မေပ်ာ္တဲ့ညကေပါ့

အိပ္မက္ခါးခါးေတြကုိ ခါးေတာင္ေျမွာင္ေအာင္ၾကဳိက္ျပီး ေမာ့ေမာ့ေသာက္တယ္

အေအးလြန္ေနတဲ့လမင္းကလဲ မလင္းနဳိင္ မမွိန္နဳိင္ ရိတြဲက်လုိ႕

အိပ္မေပ်ာ္တဲ့ညကေပါ့

ခ်စ္သူရဲ႕ခ်စ္ျခင္းေတြ ၾကယ္တစ္သန္းနဲ႕ယွဥ္ျပ တကယ္ဆုိ အခ်စ္က အမုန္းထက္ပူတယ္

ကလူက်ီဆယ္ေနၾကတဲ့ ပုိးစုံးၾကဴးေလေတြေတာင္ အိမ္ယာေတြဆီဦးတည္ေနျပီ

ညဳိ႕ငင္အားေကာင္းတဲ့ ေမွာ္ဆရာလို ငါ့ကုိ ျပဳစားေခၚငင္ေနတဲ့ လ မသာတဲ့ ကဗ်ာတစ္ပုဒ္

ခံစားမွဳ႕ေတြနဲ႕ယက္ထုတ္ၾကည့္ရင္း ေလဟာနယ္ထဲသက္ဆင္းခဲ့တယ္

အိပ္မေပ်ာ္တဲ့ညကေပါ့

ေမွ်ာ္ေတာ္ေယာင္ ကန္းေနတဲ့ ကမ္းနဖူးကုိေမးတင္လို႕ ေဆးလိပ္ေငြ႕ေတြနဲ႕ ေမာင္းခုတ္ခဲ့တယ္

ႏွလုံးသားကုိ ခုန္အုပ္သြားတဲ့ ေကာင္မေလးအေၾကာင္းကလဲ မပါမျပီးတဲ့ နဂါးေငြ႕တန္းတစ္ခုကုိ

ယုယုယယ သိမ္းလို႕ ဒုိးယိမ္းညတစ္ခု ေလဟာနယ္ကမၻာမွာ ဇာတ္ပြဲက်င္းပတယ္

အိပ္မေပ်ာ္တဲ့ညကေပါ့

ေခြးအူသံေတြ ေရလွဳိင္းခတ္လို႕ ဖုိသီဖတ္သီနဳိင္တဲ့ တိမ္တစ္အုပ္ သူ႕မ်က္ႏွာကုိ လာဟပ္

မသပ္မရပ္ တစ္ပုိင္းတစ္စ ကဗ်ာ တစ္ပုဒ္နဲ႕ ညဥ့္လယ္ကုိေတာင္ အားနာမိရဲ႕

အိပ္မေပ်ာ္တဲ့ညကေပါ့

အေဝးေရာက္ေနတဲ့ ခင္သူ မင္သူ မိတ္ေဆြ အခ်ဳိ႕နဲ႕ က်ေနာ့္ရဲ႕ ကဗ်ာမ ေလး

ရုပ္ရွင္တိမ္တုိက္ကုိဖြင့္လို႕ တစ္ခန္းခ်င္း လြမ္းတယ္

အိပ္မေပ်ာ္တဲ့ညကေပါ့

အေမ့ရဲ႕ " မိတၳီလာ ကန္ဝယ္ ဖားေကာက္ခဲ့ပါ့မယ္ " သားေခ်ာ့ေတးေလး စားျမဳံ့ျပန္ရင္း ဗ်ဳိင္းတစ္အုပ္က ျပန္လာပါေခၚတယ္

အရည္အေသြးည့ံလွတဲ့ ေဟာ့ဒီကဗ်ာတစ္ပုဒ္နဲ႕ ရွတတ မ်က္ႏွာေက်ာက အျငင္းဝါက်ေတြေရရြတ္ေပါ့

အိပ္မေပ်ာ္တဲ့ညကေပါ့

မိဘမဲ့ကေလးေတြအေၾကာင္းကုိ ေငးရင္းေတြးရင္း ငါ့ကုိယ္ကုိ ငါ့ လက္ျပန္ဆုပ္မိတယ္

ရင္ဘတ္ခ်င္း ဂ်က္ပင္ထုိးဖုိ႕ခက္တယ္ဆုိတာ ကုိယ္တုိင္ ကုိယ္နဲ႕ ရန္ျဖစ္ဖူးမွပါ

အိပ္မေပ်ာ္တဲ့ညကေပါ့

ရြာအဝင္က တမာပင္ၾကီးရယ္ ရြာအေနာက္က မူးျမစ္ကမ္းရယ္ စာၾကည့္ေနၾက စားပြဲေလးဆီ

စိတ္ေတြက ခုိလို႕ ဝင္လို႕ ျမဴခုိးေတြ ရစ္ပတ္ေႏွာင္ငင္ေနတယ္

အိပ္မေပ်ာ္တဲ့ညကေပါ့

ကဗ်ာ တစ္ပုိင္းတစ္စနဲ႕ ကုိယ့္ကုိယ္ကုိ မီးရႈိ႕ခဲ႔တယ္

အိပ္မေပ်ာ္တဲ့ညကေပါ့

ေၾကြက်သြားတဲ့ၾကယ္ကလဲ အလင္းတစ္သန္းျပနဳတ္ဆက္

ေဝက်ေနတဲ့ ေဝဒနာေတြက အခ်င္းမက်ေသးတဲ့ ႏြားမိခင္လို ေရွ႕တုိးေနာက္ဆုတ္

ကုိယ့္အိမ္ ကုိယ့္ယာဆီကုိ တပ္ဆုတ္ခ်င္ေနတယ္

အိပ္မေပ်ာ္တဲ့ညကေပါ့

တဏွာ နဲ႕ ဥပါဒါန္ အကြာ အေဝး

ေရခ်ိန္တစ္ခုနဲ႕ ခ်ိန္ၾကည့္ခဲ့တယ္

အိပ္မေပ်ာ္တဲ့ညကေပါ့

ေရာ့ေရာ့သြားတဲ့အခ်စ္ေတြအေၾကာင္း ေခ်ာ့ေခ်ာ့ေတြးရင္း

အကင္းမေသ ေသးတဲ့ အလင္းမွာပ်ံႏွံ႕ေနတာေတာင္ အိပ္တန္းကုိေမ့ေမ့ကုန္ေရာ

အိပ္မေပ်ာ္တဲ့ညကေပါ့

စိတ္ေျခရာေတြကုိ ေကာက္သင္းေကာက္ရင္း

မနက္ေတြကုိ မုိးၾကည့္ေနခဲ့တယ္

အိပ္မေပ်ာ္တဲ့ညကေပါ့

အိပ္မက္ေတြကုိ အေသသတ္ ဒီလိုနဲ႕ အိပ္မေပ်ာ္ခဲ့ပါဘူးေလ     ။


                                                                  
                                                                                        ေမာင္ေရခဲ
                                                                                  August 4, 2013 at 12:10am

ရင္ဘတ္ရဲ႕ ခပ္စပ္စပ္ဒဏ္ရာအခ်ဳိ႕

နတ္ဆုိးေတြက က်ိန္စာေတြနဲ႕ အလဲအကြဲ ထုိးတတ္လြန္းလုိ႕

ခုိးခုိးလြမ္းေနရတယ္

မုိးေတြေတာင္သဲသဲလာေပါ့

အခ်ဳိးအေကြ႕ေတြေနာက္  မင္းအေၾကာင္းေတြ အပ္ေၾကာင္းေတြထပ္

ရင္ဘတ္မွာ သံစဥ္ေတြရုန္႕ရင္းခတ္တယ္

တံဇဥ္တစ္ေခ်ာင္းျဖစ္ခ်င္လာတယ္

အလြမ္းခ်င္းျငိၾကည့္မိေအာင္ေပါ့

ခပ္ေထ့ေထ့ေတာ့မရယ္လုိက္ပါနဲ႕

ဒီမွာ ယဲ့ယဲ့ပဲက်န္တဲ့ အနမ္းအခ်ဳိ႕နဲ႕ မွန္းဆ လြမ္းရလြန္းလို႕ပါ

အေငြ႕ပ်ံဖုိ႕ မသင့္တဲ့ အတိတ္ေတြ

အရိပ္အေနနဲ႕ပဲျဖစ္ျဖစ္ ခဏေလာက္ဆြဲေခၚထားခ်င္တယ္

အျမတ္နဳိးဆုံး ပန္းခ်ီေတြနဲ႕ ရစ္သုိင္းထားခ်င္တယ္

ႏွလုံးသားနဲ႕ သပ္ရပ္စြာထုဆစ္ထားတာပါ

ဂ်ဳံးဂ်ဳံးက်သြားလဲ ငါ့ကံမခုိင္လို႕ပဲမွတ္ယူလိုက္ေတာ့မယ္

အဆုံးေတြ ငါမေတြးေတာ့ဘူး

မ်က္စိေတြအိပ္တန္းမလႊတ္ရဲတာပဲခက္တယ္

ရက္ရက္စက္စက္ခြဲခြါသြားတယ္ကံၾကမၼာရယ္

အလံစိမ္းေတာ့တစ္ခ်က္ေလာက္လႊင့္ေပးပါ

ေဝးကြာခဲ့တဲ့ရက္ေတြအတြက္ သက္ညွာေထာက္ထားေပးပါ

အေခါက္ေခါက္အခါခါ ရြက္လႊင့္ခဲ့တဲ့ငါ့အိပ္မက္ေတြ

တိမ္တိုက္ေတြလိုလြင့္ေမ်ာ

ကေသာမေမ်ာ ေရာခ်ခဲ့ရတဲ့ ရင္တြင္းမ်က္ရည္ေတြ

ဒီမုိးေရေတြနဲ႕အတူ ေရာခ်လိုက္ခ်င္ရဲ႕ေတာ့ကြယ္

တိတ္တိတ္ေလးမွေရာ့သြားေရာ့သြားေပါ့



                                               ေမာင္ေရခဲ
                                                July 31, 2013 at 2:54am