တစ္ခါကျပန္ေတြး
အုိ႕ ..အုိ ေအ့ ..ေအ
အေမ့ေတးညည္းသံ
နားထဲမွာညံမဆဲခဲ့ေပါ့
သား စုိက္တဲ့နန္း
သစ္ရြက္နန္း
ထန္းရြက္နန္း
ျပည္ေတာ္ဝင္နန္း
ဘယ္နန္းစိုက္စုိက္
အေမ့ကုိျမင္မိခုိက္ခဏ
သားက ကေလးဘဝျပန္ေရာက္ရတယ္ ။
တသုိက္တဝန္း ဂုဏ္မဲ့
အေမ့အသက္ ယဲ့ယဲ့ေလးက်န္
သားအတြက္္ဆုိ အလံမလဲ
ေအာင္ပြဲေတြ႕ဖုိ႕သစ္ေလာင္း
စိတ္ဓာတ္ေဟာင္းေတြေတာင္ေဖ်ာက္ပစ္မိေပါ့ ။
ျပာယီမွဳိင္းစ မ်က္လုံး
သတၱေလာကအတြက္မသုံးလိုက္ရေပမယ့္
သားဘဝ အျမင့္ဆုံးေရာက္ဖုိ႕
အေမရုန္းခဲ့ရတဲ့ဘဝကုိေက်နပ္တယ္ ။
အျဖဴေရာင္အလံတလြင့္လြင့္
လႊင့္ခဲ့ျပီအေမ့ေခါင္း
အေယာင္ေဆာင္ ကမၻာေလာကအေၾကာင္း
သားသိေအာင္လမ္းေၾကာင္း
ခေရာင္းလမ္းေတြေဝးဖုိ႕
သား နဲ႕ ေဝးရတဲ့အေမ့ဘဝ
ေဆြးေပမယ့္
ေဝးေနလဲေက်နပ္တယ္ ။
ေနညဳိခ်ိန္လွဳိင္းေတြဂယက္ရိုက္
အေမ့မ်က္ႏွာတုိက္ရုိက္ထိခုိက္
ဘြင္ရန္သူေတြေတာင္ႏွိပ္စက္လုေပါ ့
သမုဒယေတြဖြဲ႕ေႏွာင္ ဒီေႏွာင္အိမ္ၾကီးထဲ
အေမ ရုံးထြက္ခ်င္ျပီးကြယ္ ။
အေမ့ကုိနားလည္
သား အေမကုိနားလည္ပါ
အေမ အာမ-မခံခဲ့တာေတြအတြက္
ရက္စက္သူလုိ႕သတ္မွတ္
အျမင္ကတ္ေနေတာင္
ေက်နပ္ေနမွာပါသားရယ္ ။ ။
ကုိေရခဲ
ေမာင္ေရခဲ
Posted via Blogaway
No comments:
Post a Comment