" ငါ့ " မသိျခင္းမ်ား

အလြမ္းေတြတေငြ႕ေငြ႕  ၊  ဘုံဓေလ့မွာေနသူတုိင္း

ၾကမၼာရုိင္းနဲ႕ဆုံတတ္တယ္တဲ့

ငယ္ငယ္က  ဘုိးဘုိး စကား

ငါ ဘယ္အေလးထားတတ္ပါ့မလဲ

အႏွစ္ႏွစ္အလလ စုေဆာင္း

သူသရဖူေဆာင္းဖုိ႕

ကုိယ္ခႏၶာရုိ႕ရုိ႕   ၊   သက္ပ်င္းေတြညဳိ႕

ၾကယ္ကေလးေတြေတာင္ခုိးခုိးခစ္ခစ္ရယ္ၾကေပါ့

တကယ္ေတာ့

ငါ ...သံလမ္းတစ္ဖက္ျဖစ္သြားတာပါ

အရာရာသူ႕တြက္ေတြး

သူ႕ေတးတြက္ကုိယ္ဆုိ

မလိုေတာ့လႊင့္ပစ္ခံ

ဒါ ...တဖက္သတ္ေလာကဓံဆုိတာ

ငါ ဘယ္သိပါ့မလဲ

ေရႊေငြတြက္ လွဳပ္ရွား  ၊  ဘဝ ကတုတ္ၾကားထဲ

မလူသာ  မလြန္႕သာ

ေႏြေလးရူးက  ဦးတည္ရာတုိက္ခတ္တယ္ဆုိတာ

ဒူးတည္ရာ တုိက္တတ္တယ္ဆုိတာ

ငါဘယ္သိပါ့မလဲ

အလဲလဲျပဳိကြဲ

အကြဲအလြဲေတြ အနီးေရာက္ဖုိ႕

အလြတ္အကြ်တ္ ငါ့ကုိခြဲ

မရဲဘဲ ကြ်ဲလွည္းစီးခ်င္တဲ့ ငါ

ခုေတာ့

ရူးခ်င္သလုိလုိျဖစ္လာတယ္

ခူးမလို႕ၾကံတုန္း

တဒုန္းဒုန္း  တဝုန္းဝုန္း တံခါးေခါက္သံ

ဘာမ်ားတဲ့လဲကြယ္

ကံၾကမၼာတံခါးလာေခါက္သံ

တညံညံ - ညံမဆဲေပါ့

စိတ္ေတြကုိေရွာ့ေရွာ့ထားရတယ္

မသိျခင္းေတြနဲ႕မိတ္ဆက္ဖုိ႕သြားရင္း

တေမ့တေမာေနလို႕ ငါ ရူးသြားမွျဖင့္

အလို႕လုိေလးေတြ ေတြးေတာ

ေၾသာ္

တေရးတေမာအိပ္အုန္းမွပါေလ

ေမာင္ေရခဲ